Czy on będzie dobrym ojcem?

Może się wydawać, że ten temat jest bez sensu, że po co analizować przydatność ojca do wychowywania dziecka, jeśli ten ojciec już jest jaki jest i nic tego nie zmieni?
Otóż ma sens!

Dlaczego trzeba o tym przeczytać? Z trzech powodów:
1. Być może jeszcze kiedyś się z kimś zwiążesz i będziecie planowali dziecko. Przyda się!
2. Zanim wybierzesz nowego tatusia dla swojej pociechy, będziesz mogła dobrze mu się przyjrzeć i ocenić pod kątem cech opisanych poniżej.
3. Jeśli jakaś kobieta - przyjaciółka, sąsiadka, znajoma - zapyta Cie kiedyś co jest ważne przy wyborze mężczyzny, z którym chce się mieć dziecko... Będziesz wiedziała co odpowiedzieć ;)

Jak sprawdzić, czy mężczyzna będzie dobrym ojcem?
Jakie są tego oznaki?
Czy istnieje zestaw cech, które powinien mieć dobry ojciec?
Czy i kiedy rozmawiać z partnerem o założeniu rodziny?
Jakie są sygnały alarmowe, że on nie jest gotowy na dziecko lub że nigdy nie będzie?


Wchodząc w związek, na ogół zakładamy, że poza samą relacją uda nam się stworzyć rodzinę z naszym wybrankiem. Oczywiście nie jest to temat na pierwszą randkę, jednak jeśli już regularnie się spotykamy, warto sprawdzić, jaką opinię na ten temat ma nasz partner. Nie chodzi o ustalanie szczegółów, ale zrozumienie, czy nasz partner w ogóle chce mieć dzieci w przyszłości, czy też nie wyobraża sobie takiej opcji.

Będąc w związku, jednym z sygnałów na jakie warto zwrócić uwagę, jest stosunek naszego partnera do antykoncepcji i możliwości zajścia w ciążę. Wiele par przeżywa taki moment, gdy wydaje im się, że stosowana przez nich antykoncepcja mogła nie zadziałać. I tu reakcja partnera pokaże nam, na ile jest on gotowy na ojcostwo. Niektórzy panowie panikują, podczas gdy inni spokojnie podchodzą do ewentualnej ciąży. Jeśli nasz partner da nam wsparcie, powie "jakoś sobie poradzimy", jest to bardzo pozytywny sygnał o jego dojrzałości i otwartości wobec odpowiedzialności. Bez względu na to, jak taka sytuacja się rozwinie - partnerka będzie miała dużo więcej komfortu i spokoju, jeśli okazałoby się, że jednak jest w ciąży.
Moment rozpoczęcia współżycia jest często dobrą chwilą, by porozmawiać z partnerem o takiej możliwości jak ciąża i ewentualne rodzicielstwo, a także przyjrzeć się, jak reaguje na taką rozmowę.

Dobry tata - czyli jaki?
Oczywiście poza samą rozmową o dzieciach warto zwracać na zachowania partnera, które mogą być pozytywnym lub negatywnym sygnałem o jego potencjale jako tata.

Spróbujmy najpierw przyjrzeć się cechom, które powinien mieć dobry tata:

Opanowanie emocjonalne. 
Podczas opieki nad dzieckiem kontrola nad emocjami jest bardzo ważna. Rodzice są często zmęczeni, rozdrażnieni obowiązkami, zestresowani - jeśli partner umie nie rozładowywać negatywnych emocji z pracy w domu, jeśli pomimo konfliktów nie podnosi głosu i jest w stanie spokojnie rozmawiać lub nawet zakończyć rozmowę, nie odgrywa się - to jest to dobry sygnał o jego radzeniu sobie z emocjami.
Bycie tatą jest bardzo dużym wyzwaniem, szczególnie, że ofiarą emocji może paść dziecko, które nie umie się obronić, dlatego zwracajmy uwagę na ogólny styl radzenia sobie z uczuciami. 

Obowiązkowość i odpowiedzialność. 
Ważną informacją jest to, czy nasz partner pamięta o swoich obowiązkach - czy to w pracy czy w domu. Czy jest w stanie odmówić sobie przyjemności z powodu zobowiązań, jakie ma (np. rezygnacja z wyjścia do klubu z powodu wczesnego wyjścia do pracy następnego dnia). Jeśli nasz partner ma zwierzę - obserwacja, na ile umie zadbać o jego potrzeby, a na ile zwierzak bywa zostawiony sam sobie, powie nam wiele o umiejętnościach naszego partnera w wywiązywaniu się z codziennych zadań.

Wyrozumiałość. 
Zastanówmy się, czy w sytuacji konfliktu - czy to z nami, czy z innymi osobami - nasz partner jest gotowy do zauważenia potrzeb czy sytuacji drugiej osoby, czy bierze poprawkę na emocje i ograniczenia innych osób, czy umie wybaczać i być tolerancyjny, jeśli widzi, że druga osoba nie miała intencji, by go zranić, czy przysporzyć kłopotów.
Wychowując dzieci, wyrozumiałość i rozumienie ograniczeń dziecka pozwala być sprawiedliwym, ale nie surowym, także jest podstawą zaufania dziecka do rodzica.

Elastyczność. 
Na ile nasz partner jest gotów do zmiany zdania po usłyszeniu i przemyśleniu naszych argumentów?
Wspólne wychowywanie dzieci jest stałą sztuką kompromisu między rodzicami - każdy z partnerów wyniósł z własnego domu rodzinnego inny styl wychowania dzieci. Tworząc rodzinę, zaczynamy negocjować, w jaki sposób nasze dziecko powinno być wychowane, więc jeśli nasz partner jest nieustępliwy w swoim poglądach, bardzo trudno będzie nam wspólnie ustalać wychowanie, raczej każdy problem wychowawczy stanie się zarzewiem kłótni.

Umiejętność poświęcania swoich potrzeb. 
Czy nasz partner umie skupić się na potrzebach innych osób, czy też najbardziej dba o swoje zainteresowania i potrzeby?
Bycie rodzicem oznacza odstawienie wielu potrzeb na bok i zaspokajanie potrzeb dziecka. Jeśli jeden z rodziców nie akceptuje takiej sytuacji, wszystkie obowiązki spadają na drugiego rodzica, dlatego obserwujmy, na ile nasz partner umie poświęcić swoje przyjemności czy potrzeby, jeśli wymaga tego sytuacja.

Gotowość do bycia autorytetem i wzorem. 

Czy nasz partner ma wartości i postawy, które mogłyby stać się wzorem dla dziecka? Na ile nasz partner umie konsekwentnie trzymać się swoich decyzji i postanowień? Na ile stara się stosować do swoich przekonań, a na ile lawiruje stale, dostosowując się tylko do okoliczności?
Bycie tatą to często bycie wzorem. Ojciec powinien także umieć być konsekwentny w swoich działaniach - to jest podstawa wychowywania dziecka.

Cierpliwość i spokój. 
Chodzi o umiejętność widzenia wielu spraw w dłuższej perspektywie czasu oraz tego, czy nie działa pod wpływem impulsu (umiejętność odraczania działania).

Okazywanie uczuć, ciepła, bliskości.
Na ile nasz partner umie pokazywać po sobie pozytywne emocje? Na ile poszukuje bliskości? Na ile czuje się komfortowo, mówiąc czy też pokazując przywiązanie, ciepło i miłość?

Oczywiście większość dobrych ojców nie ma tych wszystkich cech wykształconych na takim samym poziomie. Nie można być dobrym we wszystkim, jednak zastanówmy się także, jakie cechy czy też umiejętności my możemy zaoferować jako mama przyszłemu dziecku.
Pamiętajmy, że zarówno cechy i zachowania mamy jak i taty będą wpływać na szczęście i rozwój dziecka. Zatem myśląc o swoim partnerze, zastanówmy się także na sobą - czy nasze cechy się uzupełniają? Czy warto jakimiś cechami popracować?

SYGNAŁY ALARMOWE 
Warto także zastanowić się nad negatywnymi zachowaniami, które powinny zwrócić naszą uwagę i wzbudzić czujność, myśląc o naszym partnerze jako ojcu.
Oto one:
impulsywność i nieprzewidywalność agresja słowna i/lub fizyczna pamiętliwość i krytycyzm niecierpliwość nieodpowiedzialność, lekkomyślność i beztroska egocentryzm i kierowanie się przede wszystkim swoimi potrzebami upór i łatwe wybuchanie gniewem

Te cechy wydają się w sposób oczywisty wykluczać dobre ojcostwo. Jednak wiele kobiet - poszukując partnera - nie obserwuje swojego wybranka jako potencjalnego ojca, dlatego wiele ważnych zachowań nam zupełnie umyka.
Innym powodem takiej nieuwagi jest to, że często kobiety nie oczekują wiele od swoich partnerów - są w stanie znieść i wybaczyć wiele wad i negatywnych zachowań, na które zupełnie inaczej patrzą, gdy partner w taki sam sposób traktuje dziecko. Tu często pojawia się ich złość, rozczarowanie i poczucie krzywdy - i wiele z tych negatywnych emocji jest skierowanych wobec siebie. Często matki obwiniają siebie za taki wybór ojca dla swoich dzieci.

Pomóż mu stać się ojcem!
Kolejną rzeczą, o której należy pamiętać - to to, że wielu mężczyzn dojrzewa do ojcostwa dopiero, gdy dziecko pojawia się już na świecie. Panom czasami trudno jest przywiązać się do wyobrażonego dziecka, które widzi się tylko na ekranie USG. Wielu panów rozpoczyna swoją przygodę z ojcostwem, dopiero trzymając maleństwo w ramionach. Dlatego jeśli nasz partner nie wykazuje gotowości do bycia ojcem, postarajmy się być cierpliwe i pamiętać, że kobiety i mężczyźni inaczej stają się rodzicami. Jednak gdy dziecko już się pojawi - zwróćmy uwagę, by zachęcać i chwalić partnera, gdy staje się ojcem - jest to także dla niego ważny moment, a krytyka z naszej strony może spowodować, że zacznie uciekać od ojcostwa i od swojego dziecka.

Zapamiętajcie i wdrażajcie w życie :)
Pozdrawiam!

Ala S.