Wiele z samotnych mam zastanawia się, czy wyjść powtórnie za mąż. Boją się czy nowy partner zaakceptuje ich dzieci z poprzedniego związku. Boją się również, co ich dzieci powiedzą na nowego „tatę”.
Czasem odbywa się to zupełnie bez kolizji, jakby automatycznie.
Czasem zgrzytom nie ma końca, ale jakoś udaje się razem koegzystować.
Niekiedy zdarza się też tak, że w żaden sposób nie można się dogadać...
Takie sytuacje bywają jeszcze w miarę zrozumiałe (mówię o braku więzi dziecka z ojczymem): w końcu to nie są jego dzieci, a on nie jest ich ojcem, więc brak ten specyficznej więzi, która łączy ojca z potomstwem.
Czy jednak na pewno?
